Diagnoza funkcjonalna (badanie profilu psychoedukacyjnego – PEP-R) ma na celu określenie poziomu funkcjonowania dziecka w poszczególnych sferach rozwojowych. Określa mocne i słabe strony dziecka, wskazuje deficyty oraz potencjał rozwojowy. Doskonale nadaje się do konstruowania programów terapeutycznych dla dzieci wymagających wspomagania rozwoju. Diagnoza ta posiada wystandaryzowane pomoce do badania i precyzyjnie sformułowane pytania. Wszystkie części diagnozy posiadają odpowiednie formularze do wykreślania profilu rozwoju.
Określa ona, czego dziecko jest w stanie się nauczyć w najbliższym czasie. Są to umiejętności, które dziecko obecnie wykonuje z pomocą osoby dorosłej, po demonstracji lub z podpowiedzią. W tej właśnie sferze mieszczą się potencjalne możliwości dziecka, które po zdiagnozowaniu wykorzystuje się w pracy terapeutyczno – edukacyjnej.
Profil Psychoedukacyjny (PEP-R) zawiera 174 zadania, ocenia poziom rozwoju dziecka w 7 sferach Skali Rozwoju:
- naśladowanie,
- percepcja,
- motoryka mała,
- motoryka duża,
- koordynacja wzrokowo – ruchowa,
- funkcje poznawcze,
- komunikacja (mowa bierna i czynna).
Umożliwia także diagnozę zachowań dziecka ( Skala Zachowań ) tzn.:
- nawiązywanie kontaktów,
- zainteresowanie zabawą i przedmiotami,
- reakcję na bodźce i mowę.
Mając tak szczegółową diagnozę można usprawniać każdą funkcję od takiego poziomu, na jakim funkcjonuje dziecko. Wyniki uzyskane w teście PEP-R wykorzystywane są do konstruowania indywidualnych programów edukacyjno – terapeutycznych dla dzieci w wieku od 6 miesięcy do 7 lat. Można go również stosować u dzieci do 12 roku życia, jeżeli pewne funkcje są na poziomie niższym niż 7 lat.
Na proces diagnostyczny składają się następujące procedury:
- wywiad z rodzicami
- obserwacja swobodnej zabawy dziecka z rodzicami
- obserwacja kierowana dziecka (od 2 do 4 spotkań)
- przekazanie wyników diagnozy w formie omówienia
Po zakończeniu procesu diagnostycznego rodzic otrzymuje szczegółowy raport z przeprowadzonego badania.